Ik krijg een nieuwe huisgenoot. Hij had er al moeten zijn, maar door geschuif met afspraken en een virus is het voorlopig ongewis wanneer mijn huisgenoot zich laat zien. Ik weet al wel het één en ander van hem. Hij heet Billy 3 en hij komt ter ondersteuning van Billy 1 & 2. Hij zal dus ook van berkenfineer zijn, of beuken, daar wil ik vanaf zijn. En hij krijgt een deur, om mijn rotzooi aan het zicht te onttrekken. O, en zijn roots liggen in Zweden.
De komst van Billy 3 heb ik zondagmiddag gedegen voorbereid, terwijl ik gebukt ging onder een hevige zomertijdjetlag. De voorbereiding was nodig omdat ik eigenlijk helemaal geen plek had voor Billy 3. Het voornaamste probleem was een kist vol dingen die ik nergens anders kwijt kan. Die kist stond waar logischerwijs Billy 3 moest komen te staan, maar waar moest ik die kist dan weer laten? Na rijp beraad bedacht ik dat de kist best achter de bank kon, en dat moest ik dus even fiksen.
Even een situatieschets.
De kist stond aanvankelijk naast Billy 2. Aan de andere kant van de kist stonden mijn skates. So far, so good. Totdat ik de kist weghaalde en me omdraaide om hem achter de bank te plaatsen.
Wat er gebeurde:
- ik hoorde een zacht geluid
- ik zag mijn rechterskate vanuit mijn ooghoek voorbij zoeven
Het zag er erg surrealistisch uit. Ik dacht dat ik aan het hallucineren was geslagen door mijn slaaptekort. Maar dat was niet zo, die skate reed echt op eigen kracht door mijn huis. Niet eens heel lang, maar lang genoeg om er met gefronst voorhoofd en stijgende verbazing naar te kunnen kijken.
Na het passeren van de skate heb ik de kist achter de bank gekwakt en ben ik op diezelfde bank gaan zitten vegeteren. Onderwijl vroeg ik me af waarom er altijd van die rare dingen gebeuren in mijn leven.
Ik heb echt geen idee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten