Omgekeerde rollen

Misschien is het een onderdrukte dwangneurose.
Misschien komt het doordat ik verder niets belangrijks heb om over na te denken.
Misschien komt het door een ongeëvenaard gevoel voor etiquette.

Wat de reden ook moge zijn, feit is dat ik het de laatste tijd schrikbarende vormen vind aannemen. Waar ik eerst nog een “leven en laten leven”-mentaliteit wist te bewerkstelligen, bemoei ik me tegenwoordig met de gang van zaken in andermans huishouden. En dan met name op het toilet.

Het is namelijk zo dat opvallend veel mensen hun toiletrol verkeerd om hangen. Dus met de afrolkant tegen de muur aan, terwijl die officieel gezien van de muur af behoort te hangen. Ik vind dat een belangrijk iets. Waarom weet ik niet, maar het irriteert me gewoon als ik ergens op de WC zit en de rol hangt verkeerd om. Die irritatie gaat zo ver dat ik mezelf er dan ook niet van kan weerhouden om de rol andersom te hangen.

De oorsprong van deze tic ligt waarschijnlijk in een grijs verleden, toen ik nog met mijn ouders in Vlissingen woonde. Als er iemand gedoucht had en de toiletrol hing met de afrolkant tegen de muur, dan plakte het papier altijd zo viezig tegen de muur door het stoom dat in de badkamer hing. Moest je met van dat klamme papier je billen afvegen. Tegenwoordig schijnt dat helemaal in te zijn, vochtig toiletpapier, maar ik vind het vies.

Dus opereer ik nu als toiletrolmaffioos en draai alle rollen om.
Misschien is het gewoon een beetje raar.