Oogzaken (2)

Bijna twee weken geleden speelde ik een weekendje eenoog, weet u nog? Dit was vanwege een mogelijke oogspiercorrectie.
Vandaag hoorde ik dat ik niet voor niets een weekend lang piraat was. Want…

IT GIET OAN!!!

Het gaat ècht gebeuren, het rechtzetten van mijn oog! Wanneer precies is nog onbekend, het kan nog wel een maand of wat duren, maar dát het gaat gebeuren staat nu wel vast.

Vorige week had de orthoptiste mij al gebeld om te zeggen dat de oogarts mij nog even wilde onderzoeken. Dat gebeurde vanochtend in het LUMC, waar ik in totaal zelfs door drie mensen diep in de ogen werd gekeken.

Wie wel eens bij de oogarts komt, kent de werkwijze. Lampje volgen, cijfers voorlezen (wie nog eens op moet voor dit testje en faalangst heeft: ik ken de cijfervolgordes na zo’n 20 jaar studie perfect uit mijn hoofd), plaatjes kijken (hierover hierna een anekdote), en toen de verheugende conclusie van de oogarts.

Die anekdote over plaatjes kijken speelt in mijn peuter- of kleuterjaren. Ik was bij de oogarts, samen met mijn vader, en ik moest plaatjes benoemen. “Huis”, zei ik dus braaf toen er een huis in beeld kwam. En “auto”, bij een auto. Daarna kwam er een plaatje waarbij ik alleen maar “weet ik niet” zei. Ook na aandringen van mijn vader en de oogarts bleef ik bij dat standpunt. Terwijl ik alle andere plaatjes gewoon kon zien en het dus niet aan mijn ogen kon liggen.

Op de terugweg kwam mijn vader op dit akkefietje terug. “Wist je nou echt niet wat dat ene plaatje was?” vroeg hij. Ik antwoordde: “Jawel, ik wist alleen niet of het een eend, een gans of een zwaan was.”
Je kan niet vroeg genoeg beginnen met perfectionisme. Ik vind het met terugwerkende kracht érg schattig van mezelf. Overigens heeft Ella later gesuggereerd dat ik ook gewoon “watervogel” had kunnen antwoorden. Dat ik dat zelf niet bedacht heb, toen. Maar Ella heeft zelf een vogelachternaam, dus die heeft gewoon meer verstand van zulk soort dingen.

Maar afijn.
Vandaag had ik alle plaatjes in één keer goed en ik ben dus met glans door de tests gekomen. Nu nog even rustig afwachten, en dan blik ik onbevreesd en keurig recht de wereld in.