Open brief aan boer Wietse

Beste Wietse,

We moeten praten. Ik begrijp dat dit een confronterende openingszin voor je is. Om niet te zeggen een onmogelijke opgave. Maar toch. Als jij wilt dat je BZV avontuur ergens toe leidt, heb je geen andere keuze. Je moet praten.
Gisteren was vriendin E. bij mij, die een presentatie op mij oefende over dysfatische ontwikkeling. Dat is een neurologische spraakontwikkelingsstoornis. Als je die hebt, is je taalbegrip (beter dan) normaal, maar je taalexpressie blijft daar bij achter. Vaak heb je daarbij ook een ‘op commando’ probleem, wat inhoudt dat je de dialoogvorm moeilijk vindt. Als je een vraag moet beantwoorden, lukt dat niet. Ik denk dat jij dat hebt. Want zeg nou zelf (o pardon, ik bedoel: erken nou zelf): deze omschrijving valt als een blauwdruk over jouw persoon heen te leggen.
Nu is vriendin E. logopediste, maar zij kan jou niet helpen. Ze ergert zich namelijk kapot aan je. Maar misschien heeft ze wel een collega die iets voor je kan betekenen. Want Wietse, Wietse, Wietse toch. Je maakt er een potje van. Je vindt het maar druk met al die vrouwen om je heen. Zelfs op open vragen antwoord je hooguit met een aarzelend “Ja…”. En die vrouwen vinden dat geen goed iets hoor, wat ik je brom. Dachten ze eerst nog dat je heus wel in staat was tot een gesprek, nu trekken ze dat steeds meer in twijfel. Neeltje doet zó haar best, maar jij drukt al haar enthousiasme de kop in. Neeltje verdient meer dan dat. Bovendien denken wij dat Iris zelf uit de competitie gaat stappen, omdat ze duidelijk haar vraagtekens bij je plaatst. Dan heb je nog Nicolien, die zegt zelf ook niks. Misschien dat dat even een oplossing lijkt, maar zij is niks voor jou.

Als je nou slim bent, dan kijk je de kunst af bij Hans of bij Jos. Die hebben het wel begrepen. Die tonen interesse in hun vrouwen, maken het gezellig. Goed, dan kan je in de situatie komen dat een vrouw zich als een slet gedraagt en met neonletters ‘Geef Mij Aandacht’ op haar voorhoofd heeft staan, zoals bij Marieke van Jos het geval is, maar zo’n vrouw stuur je gewoon van je erf af. Gaat Jos ook doen, mind my words.
Of kijk naar Peter. Hij is lomp, hij weet zich niet te kleden (dat hémd! dat moesten ze verbieden!), maar hij maakt het goed door het gesprek op gang te houden, aardige dingen over de vrouwen te zeggen, dat soort dingetjes. Kleine moeite, groot gewin. Wat Neeltje bij jou is, is kleine Saskia bij hem: veel te goed voor de boer in kwestie. Maar hij doet in elk geval zijn best. En dat kunnen we van jou niet zeggen.

Dus Wietse. Koop eens een paar appelflappen voor bij de koffie. Vertel over je middelbare schooltijd. Haal herinneringen op aan de tv-series die je vroeger keek. DOE iets! Want ik zal het maar eerlijk zeggen: wij hebben inmiddels een weddenschap met de titel “Niets voor Wiets”. En als je nu niet als de gesmeerde bliksem in actie schiet, dan wordt dat de waarheid. En het is heus niet erg als iets niet lukt, maar dan moet je er toch potdorie wel álles aan gedaan hebben. En dat doe jij niet. Dus práát in godsnaam een keer! Dat is heus niet eng! Doe iets, nu het nog kan!

Succes!
Anne