Ik ben het daar niet mee eens.
Kwaad met kwaad vergelden
Nu ben ik van mening dat dat beest gewoon dood moet. Noem me bruut, noem me dieronvriendelijk, maar ik heb het gewoon niet zo op een muis in huis. Bovendien begon ze een kostenpost te worden, omdat ik steeds halfvolle verpakkingen moest weggooien als madame daarin had huisgehouden. Goede raad was gelukkig niet duur: van diverse kanten werd mij aangeraden om muizenkorrels in de strijd te werpen. Zo gezegd, zo gedaan: er kwam een bakje met korrels, cracker en een kledder pindakaas. Ik weet zeker dat ze crackers lust en van pindakaas had ik horen zeggen dat muizen ervan houden.
Echter: dat bakje blijft onaangeroerd. Eerst wilde ze zo graag cracker eten dat ze dwars door de verpakking heen knaagde, nu ligt het nota bene voor het grijpen en steekt ze er geen poot naar uit. En niet omdat ze weg is, want onlangs heeft ze zich nog wel uitgeleefd op een pak zelfrijzend bakmeel. Nou vraag ik je!
Wat de muis denkt
Ik had een levendige fantasie over de gedachtewereld van de muis. Die fantasie kwam op het volgende neer.
*visualiseer hier een denkende muis*
"Ah, cracker!! Lekk.... oh néé. Er liggen van die blauwe korrels omheen! Ja, nou, ik dank je de koekoek. Ik heb mijn broer een keer van die korrels zien eten en het is daarna niet goed met hem afgelopen. En m'n moeder is ook de blauwekorreldood gestorven. Daar maak ik mijn tanden dus niet aan vuil. Dan maar geen cracker. Jammer, maar ik zet mijn leven niet op het spel voor een vezelrijk hapje. Oh, maar wat zie ik daar? Zelfrijzend bakmeel! Zónder korrels! Mmmm, bof ik effe!"
Trippelzone
En zo duurt de battle Anne vs Muis voort. Ik hoor haar niet vaak, alleen als ik in mijn slaapkamer ben. Ze resideert namelijk bij voorkeur boven het plafond aldaar. Ik hoor een hysterisch getrippel wat met name irritant is als ik bijna slaap, want ik schrik me iedere keer te pletter als Melia weer aan de wandel gaat. Af en toe lig ik dan heel mopperig te denken van: "Ga maar naar de kast! Ga maar naar blauwe korrels eten! Ga maar dood!" Maar dat verrekt ze.
Wat nu?
Qua korrels begin ik de moed zo langzamerhand dus te verliezen. Maar de strijd geef ik niet op; die muis moet naar de muizenhemel en wel zo snel mogelijk. Maar hoe?
Ik sta open voor bijna alle tips en adviezen. Alleen alle mensen die naar aanleiding van mijn vorige muizenblog heel galant hun kat te leen aanboden moet ik teleurstellen: ik ben allergisch voor katten, dus die ga ik niet op vrijwillige basis in huis halen.
Elk ander idee is welkom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten