Wie is de Mol of mijn hekel aan Paulien C.

Verleden week vroeg vriendin N. mij of ik in navolging van het BZV-feuilleton ook een wekelijkse update over Wie Is De Mol wilde schrijven. Ik heb daar diep over nagedacht. De conclusie die ik trok is dat ik het niet kan. In dit blogje geef ik tekst en uitleg over het hoe & waarom niet.

De Mol 
Voor iedereen die nog steeds geen Molloot is een korte uitleg over het program.
Tien min of meer bekende Nederlanders reizen onder aanvoering van Art Rooijakkers af naar een ver land, in dit geval Zuid-Afrika. Daar moeten ze allerlei opdrachten uitvoeren. Echter, onder hen is een saboteur: de Mol. De Mol moet ervoor zorgen dat zoveel mogelijk opdrachten mislukken en er dus zo min mogelijk geld in de pot komt. Aan het einde van elke aflevering maken de kaniddaten een test over de identiteit van de Mol en wie deze test het slechtst maakt, moet naar huis. Dit is een beschrijving in een notendop; ik laat de paragraaf over jokers en vrijstellingen even achterwege.

BN'ers
Goed. Het zijn dus BN'ers die het spel spelen. Dat vind ik best jammer, want ik zou heel graag een keer mee willen doen, maar dan moet ik dus eerst een beetje beroemd zien te worden. I'm on that case.
Nu is het wel zo dat ik - zoals iedereen - bepaalde voor- en afkeuren heb qua BN'ers. Een paar jaar geleden hoopte ik vurig dat Jan Kooijman de Mol was, gewoon omdat ik dus tot het eind van de reeks elke week even naar zijn mooie verschijning kon kijken.
Dit jaar zit er ook wel wat eye candy in het team, maar minder. En bovenal doet er iemand mee die een extreem remmend effect heeft op mijn Mol-plezier. De reden dat ik al een paar keer tegen mijn TV heb geschreeuwd én de reden dat ik het niet zie zitten om elke week een WIDM-blog te produceren.

Paulien Cornelisse.

*Censuur* 
Ik kan Paulien Cornelisse wel proberen te omschrijven, maar elke omschrijving die ik kan verzinnen komt niet door de censuur. Maar om dan toch een poging te doen: ik vind Paulien Cornelisse echt een hautaine, humorloze, zelfingenomen, arrogante trut.
Zo, dat lucht op.
Dat vond ik al lang. Dat vond ik al sinds ze "Taal is zeg maar echt mijn ding" publiceerde. Best een leuk boekje, daar niet van, en haar taalobservaties vind ik soms bést aardig. Jawel. Heus wel. MAAR!! Als je dan pretendeert dat je het allemaal zo goed weet, mevrouw Cornelisse, dan moet je niet zelf foutjes gaan maken in je boek. Dat staat een beetje slordig.
Maar dat deed ze dus wel.

En ach, fouten maken is menselijk. Dat is ook zo.
Maar ze vindt zichzelf veel te leuk. En ze is écht arrogant. Ik weet dat, want ik heb haar in levenden lijve mogen (nee, moeten) treffen tijdens de Haagse Museumnacht. Daar liep ze met een air van heb ik jou daar en gedroeg zich als een verwend kind.

Voorgoed verpest 
Afgelopen week heeft ze het in Wie Is De Mol voorgoed bij me verbruid. De kandidaten kregen een gedicht van Ingrid Jonker voor hun kiezen. Ze moesten dat in correct Zuid-Afrikaans opschrijven. En wat zegt madame Cornelisse?
"Het is dyslectisch Nederlands."

Waarmee ze in één klap duidelijk maakte dat ze een cultuurbarbaar is. Het Zuid-Afrikaans is een dochtertaal van het Nederlands, ontstaan uit zeventiende-eeuwse Nederlandse dialecten. Maar dat weet ze vast niet. En dat ze het in haar hoofd haalt om zoiets te zeggen terwijl ze aan de gang is met een gedicht van niemand minder dan Ingrid Jonker vind ik al helemaal respectloos. Kijk gewoon een keer naar de film Black Butterflies of blader eens door "Ek herhaal jou" en je zult het begrijpen.
Ik vind het Zuid-Afrikaans schitterend, en meningen verschillen natuurlijk. Maar dyslectisch Nederlands? Nee!! Dat zég je niet. Zeker niet als je pretendeert een taalliefhebber te zijn. Niet als je daarmee koketteert. Dan sla je de plank echt finaal mis.

Wie de Mol is... 
Ik heb vooralsnog geen idee wie de Mol is, dit seizoen. Ik hoop alleen van harte dat Paulien het niet is. Dat zou namelijk betekenen dat ik nog wéken tegen dat hoofd moet aankijken en moet luisteren naar het geblaat dat eruit komt. Dat hou ik niet vol.

Paulien Cornelisse is zeg maar echt niet mijn ding.

(bij het plaatje: dit is het Nederlandse taalmonument, te Burgersdorp, Zuid-Afrika)