Goed begin
Het begon allemaal prima. Bij vriendin M. thuis luidde ik het nieuwe jaar in met champagne en de Bohemian Rhapsody (waarbij we de versie van Queen en die van the Muppets succesvol combineerden), Ook 1 januari verliep nog vrij soepel, maar toen kwam de dag van gisteren. De dag waarop de wereld vanuit standje Feestdagen terug naar Normaal schiet.
En dat wilde niet zo.
Ren je rot
En dat wilde niet zo.
Ren je rot
Ik begon heel positief. Ik had bedacht dat ik een proefrondje zou gaan hardlopen. Het moest een proefrondje zijn omdat ik een groot deel van de maand december te kampen had met ontstoken kniebanden. Inmiddels hield mijn knie zich afgezien van af en toe een pijnscheutje al even gedeisd, dus ik dacht dat het wel weer kon.
Daar vergiste ik mij in. Binnen tien minuten voelde ik weer exact dezelfde pijn als eerst en ik respecteerde die pijngrens, want ik had niet zo'n zin om weer in hetzelfde gedoe te belanden. Dus ik wandelde naar huis en besloot ruim een uur later om even ergens heen te fietsen, want dat moest.
Fiets je rot
Daar vergiste ik mij in. Binnen tien minuten voelde ik weer exact dezelfde pijn als eerst en ik respecteerde die pijngrens, want ik had niet zo'n zin om weer in hetzelfde gedoe te belanden. Dus ik wandelde naar huis en besloot ruim een uur later om even ergens heen te fietsen, want dat moest.
Fiets je rot
Dus ik naar mijn fiets. Ik opende het slot, gaf de fiets een zet en.... er gebeurde niks. Gewoon niks. Mijn fiets deed het niet. Ik prutste er een beetje aan, mijn pupillen veranderden in vraagtekens en ik besloot de buurman in te schakelen. Die is beter in dat soort dingen. Hij noemde drie dingen waar het aan kon liggen en leende mij vervolgens een paarse Milka fiets, zodat ik op pad kon.
En toch...
Ik zal niet ontkennen dat ik er gisteren flink de pest in had. De knie die weer moeilijk deed, mijn fiets die ook moeilijk deed... Hou ik niet van. Mijn knie en ik bleven de rest van de dag ook een beetje mopperig op elkaar. Vanochtend is dit zelfs geëscaleerd in een scheldpartij van mij richting de knie, want ik strompelde weer net zo onbeholpen de trap af als een maand geleden. De ontstekingsremmers zijn inmiddels terug van eventjes weggeweest.
En toch blijf ik positief over 2013. Het jaar kan het ook niet helpen. En we zijn pas bezig, dus het kan en zal alleen maar beter worden vanaf nu. Dat denk ik namelijk echt. Ik vind "dit wordt míjn jaar!" altijd een beetje een uitlating in de "Tjakka"-categorie, maar dit jaar denk ik het stiekem toch. Mijn jaar. Vanaf nu gaat het alleen nog maar vooruit.
Afgezien van mijn fiets dan.
Edit:
De buurman heeft mijn fiets gemaakt. Hij verdient nu een Beste Buurman Bokaal, dus 2013 kan voor hem ook al niet meer stuk. O zo.
En toch...
Ik zal niet ontkennen dat ik er gisteren flink de pest in had. De knie die weer moeilijk deed, mijn fiets die ook moeilijk deed... Hou ik niet van. Mijn knie en ik bleven de rest van de dag ook een beetje mopperig op elkaar. Vanochtend is dit zelfs geëscaleerd in een scheldpartij van mij richting de knie, want ik strompelde weer net zo onbeholpen de trap af als een maand geleden. De ontstekingsremmers zijn inmiddels terug van eventjes weggeweest.
En toch blijf ik positief over 2013. Het jaar kan het ook niet helpen. En we zijn pas bezig, dus het kan en zal alleen maar beter worden vanaf nu. Dat denk ik namelijk echt. Ik vind "dit wordt míjn jaar!" altijd een beetje een uitlating in de "Tjakka"-categorie, maar dit jaar denk ik het stiekem toch. Mijn jaar. Vanaf nu gaat het alleen nog maar vooruit.
Afgezien van mijn fiets dan.
Edit:
De buurman heeft mijn fiets gemaakt. Hij verdient nu een Beste Buurman Bokaal, dus 2013 kan voor hem ook al niet meer stuk. O zo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten