Langs deze weg wil ik graag mijn excuses aanbieden aan Ella. Ik denk dat ze ondertussen behoorlijk zat van me is, want ik ben haar aan het stalken. Voor dat stalkgedrag is een reden: ik verveel me. Ik verveel me de pleuris. Ik heb na vandaag nog vijf werkdagen te gaan in Rotterdam en het is werkelijk niet om door te komen. Dat is het nadeel van weggaan: dat je werk op den duur gewoon op is, dat je alles hebt afgerond wat je kon afronden en dat het daarom een kwestie van “tijd uitzitten” is.
Gisteren vermaakte ik me nog wel met een jarige collega, die ik de hele dag heb lopen pesten (van verveling word ik baldadig), maar vandaag weet ik werkelijk niet hoe ik mijn tijd moet vullen.
Daarom mail ik Ella.
Ik mail haar dat ik denk te weten wie het woord ‘swaffelen’ naar de nummer één positie in de woord-van-het-jaar-verkiezing heeft gestemd. Vervolgens beamt zij dat in een vergadering op de muur. Niet de bedoeling, stiekem wel grappig.
Ik mail haar dat er hier soesjes zijn en vraag of ik er een paar op zal sturen.
Ik lees op internet dat er in SvG, de natuurlijke habitat van Ella, veel huismussen wonen. Ik mail haar met de vraag of zij een huismus is.
Ik mail haar dat ik me verveel.
Ik mail haar dat ik mee ga doen aan het Groot Dictee
Als ik haar niet mail, surf ik een beetje rond op internet. Of ik doe kerstpakketteninspectie. Ieder kerstpakket heeft een eigen verfje gekregen, dus het is leuk om een kijk & vergelijk rondje te maken langs de collegae. Maar daar ben je na één keer ook wel klaar mee. Al surfend op internet heb ik ontdekt wat “wilfen” is. Dat is namelijk iets zoeken op internet en dan iets vinden wat je niet zocht. Afgeleid van het Engelse “What was I Looking For”. Ik wilf wat af de laatste dagen.
Nu ga ik Ella maar weer mailen om te vragen of ik dit eigenlijk wel op internet mag zetten van haar. Ik hoop van niet, want dan kan ik tenminste nog een nieuw logje schrijven.
Maar het feit dat dit hier nu staat, zegt waarschijnlijk al genoeg over haar antwoord.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten