Dat je iets wil, dat je iets heel graag wil. Dat je weet dat het ook zou kunnen, mits. Zou kunnen, als. Dat je weet dat het daarom nooit verder zal komen dan dit willen. Dat je blij moet zijn met wat het nu is omdat het meer niet worden zal.
Dat we samen een avond doorbrengen, pratend, lachend, wijn drinkend, serieus of apenflauw. Dat we daarna samen in bed kruipen, met elkaar vrijen, mooie en lieve dingen tegen elkaar zeggen. Dat we samen in slaap vallen, lepeltje-lepeltje, met jouw arm zo veilig om mij heen. Dat ik dan wel kan huilen van geluk.
Dat ik mezelf hoor zeggen als jij buikpijn hebt: “Ach lieffie…”. Dat ik daarna op mijn tong wil bijten omdat ik weet: niet zeggen. Niet zulke dingen zeggen. Dat ik dus lang niet altijd zeg dat ik je zo lief vind en zo leuk. Dat ik soms tot in elke cel van mijn lichaam die liefde voel. Dat ik zelfs zoveel liefde voel dat het soms bijna pijn doet. Dat die liefde nooit tot volle bloei zal komen, maar dat die ook nooit weg zal gaan.
Het doet er niet toe hoe ik dat weet, maar ik weet het.
Dat jij vaak ook zo lief voor mij bent en dat ik dan denk “zou het dan toch…?” Dat ik vervolgens dagenlang niets van je hoor. Dat het altijd meteen weer goed is als ik dan weer wél iets van je hoor (en in de tussentijd eigenlijk ook).
Dat blijkbaar zelfs in de liefde wetten en praktische bezwaren in de weg staan. Dat ik het niet te verkroppen vind dat we iets wat nú heel mooi kan zijn laten schieten vanwege een onzekere toekomst. Terwijl ‘onzekerheid’ en ‘de toekomst’ toch altijd inherent zijn aan elkaar.
Dat ik je graag zie.
Dat ik je soms mis (maar niet meer zoals eerst).
Dat ik de verliefdheid allang voorbij ben.
Dat ik zo enorm van jou kan genieten.
Dat is nu nog genoeg.
Maar daar komt een keer een einde aan.
Dat maakt me af en toe heel verdrietig…
woensdag 17 december 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
U Zei?! - Deel 36
De laatste maanden verzamelde ik weer heel wat verhaspelingen. Hierbij de nieuwe lijst. Om de donkere dagen en de gedeeltelijke lockdown wat...
-
Hier een blog van de Firma 'Altijd Wat Bijzonders". Ik ging woensdag even naar de huisarts, wegens pijn in mijn schouder. Ja, en ee...
-
Die boeren en die vrouwen, die maken het me niet makkelijk dit jaar. Gisteren was het echt een saaie aflevering. Vorig seizoen was het heus ...
-
Dat je iets wil, dat je iets heel graag wil. Dat je weet dat het ook zou kunnen, mits. Zou kunnen, als. Dat je weet dat het daarom nooit ver...
3 opmerkingen:
Love is real, real is love,
Love is feeling, feeling love,
Love is wanting to be loved.
Love is touch, touch is love,
Love is reaching, reaching love,
Love is asking to be loved.
Love is you,
You and me,
Love is knowing,
We can be.
Love is free, free is love,
Love is living, living love,
Love is needing to be loved.
Zo, heb ik mijn moment van schoonheid toch weer gehad vandaag.
Dank je.
The Invitation
It doesn’t interest me what you do for a living.
I want to know what you ache for
and if you dare to dream of meeting your heart’s longing.
It doesn’t interest me how old you are.
I want to know if you will risk looking like a fool
for love
for your dream
for the adventure of being alive.
It doesn’t interest me what planets are squaring your moon...
I want to know if you have touched the centre of your own sorrow
if you have been opened by life’s betrayals
or have become shrivelled and closed
from fear of further pain.
I want to know if you can sit with pain
mine or your own
without moving to hide it
or fade it
or fix it.
I want to know if you can be with joy
mine or your own
if you can dance with wildness
and let the ecstasy fill you to the tips of your fingers and toes
without cautioning us
to be careful
to be realistic
to remember the limitations of being human.
It doesn’t interest me if the story you are telling me
is true.
I want to know if you can
disappoint another
to be true to yourself.
If you can bear the accusation of betrayal
and not betray your own soul.
If you can be faithless
and therefore trustworthy.
I want to know if you can see Beauty
even when it is not pretty
every day.
And if you can source your own life
from its presence.
I want to know if you can live with failure
yours and mine
and still stand at the edge of the lake
and shout to the silver of the full moon,
“Yes.”
It doesn’t interest me
to know where you live or how much money you have.
I want to know if you can get up
after the night of grief and despair
weary and bruised to the bone
and do what needs to be done
to feed the children.
It doesn’t interest me who you know
or how you came to be here.
I want to know if you will stand
in the centre of the fire
with me
and not shrink back.
It doesn’t interest me where or what or with whom
you have studied.
I want to know what sustains you
from the inside
when all else falls away.
I want to know if you can be alone
with yourself
and if you truly like the company you keep
in the empty moments.
oriah mountain dreamer
Een reactie posten